ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ
Από τη στιγμή που
μπήκαμε όλοι στο πανεπιστήμιο Πειραιά
σαν πρωτοετείς φοιτητές ακούμε συνεχώς
για μια “Γενική Συνέλευση” και ένα
“Φοιτητικό Σύλλογο”. Ακούμε για
παρατάξεις, για συλλογικότητες, για
εκλογές βλέπουμε γύρω μας διάφορους
μπλε και πράσινους τύπους που ασχολούνται
με “θέματα σχολής”. Ακούμε και για το
λεγόμενο φοιτητικό συνδικαλισμό που
όπως φαίνεται δεν είναι και στα καλύτερά
του.
Τι είναι στην πραγματικότητα
όλα αυτά όμως;
Καταρχάς
ο φοιτητικός
μας σύλλογος
δεν ανήκει σε καμία παράταξη. Ανήκει
στους ίδιους τους φοιτητές για όσο ζουν
και αναπνέουν στο εσωτερικό της σχολής.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι δημιουργήθηκαν
ιστορικά από τους ίδιους τους φοιτητές
για να μπορούν συλλογικά να συζητάνε,
να αποφασίζουν και με αυτόν τον τρόπο
να παλεύουν για τα δικαιώματά τους μέσα
και έξω από τα ιδρύματα. Ανώτερο όργανο
του Φοιτητικού
Συλλόγου
είναι η Γενική
του Συνέλευση. Εκεί
έχει το δικαίωμα ο κάθε φοιτητής να
εκθέσει τα προβλήματα και τις απόψεις
του, να τις συζητήσει συλλογικά και να
πάρει αποφάσεις από κοινού με τους
συμφοιτητές του. Η Γενική Συνέλευση δεν
ανήκει σε καμιά συλλογικότητα, είτε
“δεξιά”, είτε “αριστερή”. Ανήκει στον
ίδιο τον κόσμο των σχολών λοιπόν και
πρέπει να είναι όπλο που θα υπερασπίζεται
σε τέτοιους δύσκολους καιρούς όπως τη
σημερινή εποχή, πως οι φοιτητές θα
σπουδάζουν αξιοπρεπώς, δημόσια και
δωρεάν. Πως θα μορφώνονται και θα παίρνουν
ενιαία ισχυρά πτυχία με τα οποία θα
βρίσκουν δουλειά χωρίς να είναι αύριο
μεθαύριο υποχείρια του κάθε εργοδότη.
Τι συμβαίνει όμως στο δικό μας
Φοιτητικό Σύλλογο, τον “Πλάτων”;
Στο
δικό μας φοιτητικό σύλλογο τα πράγματα
είναι κάπως διαφορετικά. Οι φοιτητικές
παρατάξεις της Νέας Δημοκρατίας και
του ΠΑΣΟΚ, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ έχουν πλειοψηφία
στο Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου.
Αυτό προκύπτει από τις εκλογές και έχει
συντονιστικό ρόλο. Έχει δηλαδή την
υποχρέωση να οργανώνει τη συζήτηση
μεταξύ των φοιτητών, να υπερασπίζεται
τα δικαιώματά τους και να καλεί Γενικές
Συνελεύσεις για να μπορούν οι ίδιοι να
αποφασίζουν για την ίδια τους τη ζωή,
τις σπουδές και όλα τους τα δικαιώματα.
Προφανώς οι ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ αρνούνται με
κάθε τρόπο οι ίδιοι οι φοιτητές να
συζητήσουν συλλογικά γιατί τότε θα
αναγκαστούν και οι ίδιες να εκθέσουν
την πολιτική τους θέση και αντίληψη
ανοιχτά. Να πουν πως συμφωνούν με την
κυβερνητική πολιτική, με τα μνημόνια,
τις περικοπές και το ξεπούλημα της
παιδείας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Προς
το παρόν προτιμούν να ισχυρίζονται πως
δεν ασχολούνται με την πολιτική, αλλά
μόνο με τα “ζητήματα σχολής”. Στην
ουσία η ίδια τους η στάση είναι ξεκάθαρα
και βαθιά πολιτική. Θέλουν το σύλλογο
κοιμισμένο, να μη γνωρίζει τα δικαιώματα
και τη δύναμη που έχει. Θέλουν τους
φοιτητές ανίκανους να πάρουν την
κατάσταση στα χέρια τους και να αρνηθούν
τα σχέδια που οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε, η
τρόικα και το κεφάλαιο ετοιμάζουν!
Στο
τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο η
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κατέθεσε για πρώτη φορά ξεκάθαρη
πρόταση γύρω από ένα συγκεκριμένο
ζήτημα. Πρότεινε την εστία που δεν
υπάρχει για να στεγάζει τους φοιτητές
του Πανεπιστημίου Πειραιά να τη χτίσουν
ιδιωτικά κεφάλαια και μάλιστα με συμφωνία
με το Φοιτητικό μας Σύλλογο. Στην
ουσία δηλαδή, παραδέχονται ανοιχτά πως
πρέπει επιτέλους να υλοποιηθεί η πολιτική
του Υπουργείου Παιδείας και της
Κυβέρνησης, να παραδοθούν τα ιδρύματα
στις επιχειρήσεις! Στο
Διοικητικό Συμβούλιο εμείς εκθέσαμε
μια σειρά από απορίες για να αντιληφθούμε
με καθαρό τρόπο τη συγκεκριμένη πρόταση.
Ρωτήσαμε πως είναι δυνατόν η πρυτανεία
του Πανεπιστημίου Πειραιά με 50% κομμένη
τη χρηματοδότηση να συντηρήσει μια
τέτοια εστία, ακόμη και αν δεχτούμε πως
χτίζεται από ιδιώτη. Η
απάντηση ήταν πως αν δεν κρίνεται δυνατό
να συντηρηθεί οι ίδιοι οι φοιτητές που
θα μένουν θα πληρώνουν αντίτιμο!! Με
βάση την τοποθέτησή τους μάλιστα είναι
οι μόνοι ρεαλιστές στην προκείμενη
περίπτωση, εφόσον κατά τα λεγόμενά τους
δεν υπάρχει γυρισμός, οι φοιτητές έχουν
ήδη σκύψει το κεφάλι μαζί με ολόκληρη
τη νεολαία και τώρα πρέπει να
διαπραγματευτούν πως θα διαχειριστούν
τη σαπίλα λίγο καλύτερα.
Είναι
δεδομένο για εμάς, την Contra
Rossa – ΕΑΑΚ,
πως ο ρεαλισμός κρίνεται κάθε φορά με
βάση τα πραγματικά θέλω και τις ανάγκες
της ίδιας της νεολαίας και του λαού.
Αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως το παρόν
και το μέλλον μας θα κυμαίνεται ανάμεσα
στην ανεργία ή την υποαπασχόληση.
Αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως δεν
μπορούμε εμείς να κρίνουμε καλύτερα
πως θέλουμε να ζούμε σε αυτόν τον τόπο.
Αρχικά
δε συζητάμε σε καμία περίπτωση πως θα
βρεθεί μια “άμεση” λύση με τους φοιτητές
εν τέλει πάλι να πληρώνουν. Αυτοί
και οι οικογένειές τους πληρώνουν ήδη
αρκετά. Χαράτσια, φόρους, ΕΝΦΙΑ και
μάλιστα με πετσοκομμένους μισθούς.
Πολλοί φοιτητές για να την παλέψουν και
να συνεχίζουν να σπουδάζουν ήδη δουλεύουν
με τους χειρότερους όρους και μάλιστα
σε δουλειές που δεν έχουν καμία σχέση
με το αντικείμενο με το οποίο ονειρεύονταν
κάποτε να ασχοληθούν. Δευτερευόντως,
για μας δεν είναι σίγουρα ρεαλισμός να
προτείνουμε και να υλοποιήσουμε μια
λύση η οποία είναι σίγουρο πως θα
αποτύχει. Δεν είναι αμελητέο πως οι
προϋπολογισμοί των σχολών είναι
πετσοκομμένοι και με βάση το τι γίνεται
σε όλες τις σχολές πανελλαδικά, οτιδήποτε
δεν μπορεί να συντηρηθεί πλέον ξεπουλιέται
σε εργολαβίες και επιχειρήσεις. Οι
λέσχες σίτισης, τα συνεργεία καθαρισμού,
οι φύλαξη των ιδρυμάτων, η ερευνητική
δραστηριότητα, η διαχείριση και διανομή
αναλώσιμων και πολλά άλλα είναι πλέον
σε πανελλαδική κλίμακα ιδιωτικά και
αποφέρουν τεράστια κέρδη σε συγκεκριμένους
και γνωστούς επιχειρηματίες. Μέσα σε
όλα αυτά μάλιστα λένε στους φοιτητές
πως αυτοί φταίνε για όλα. Τους λένε πως
δήθεν κοστίζουν και πρέπει να διαγραφούν.
Κάποιοι άμεσα και κάποια στα 2ν χρόνια
ή στα ν+2.
Εκεί
θέλουν να καταλήξουν και στο Πανεπιστήμιο
Πειραιά οι ακόλουθοι της συγκυβέρνησης
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Περιμένουν τα συγχαρητήρια
του Αντώνη Σαμαρά που θα έρθουν εφόσον
για μία ακόμη φορά γλιτώσει το κράτος
και η κυβέρνησή του επιπλέον έξοδα για
τη νεολαία και το λαό! Τα
λεφτά πλέον πρέπει να πηγαίνουν αλλού.
Στις τράπεζες, στους εφοπλιστές και
γενικά στη λεγόμενη ανάπτυξη και ανάκαμψη
που δήθεν παρουσιάζουν. Γιατί σύμφωνα
πάλι με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού
φέτος το ελληνικό κράτος είχε μετά από
πολλά χρόνια πλεόνασμα. Φυσικά
και είχε πλεόνασμα γιατί πλέον κάθε
δημόσιο και κοινωνικό αγαθό είναι
διαλυμένο. Τα λεφτά δεν πάνε σίγουρα
ούτε για δημόσια και δωρεάν παιδεία,
ούτε για υγεία, για ασφαλίσεις ή για
εκμετάλλευση του πλούτου και της
περιουσίας του τόπου αυτού που πλέον
και αυτή ξεπουλιέται κοψοχρονιά στο
ξένο κεφάλαιο.
Οι
φοιτητές και οι σπουδαστές θα αρνηθούν,
όπως έχουν κάνει πολλές φορές στο
παρελθόν να συναινέσουν με την ίδια
τους τη σφαγή. Θα σηκώσουν ψηλά το κεφάλι
περήφανα και θα φωνάξουν προς πάσα
κατεύθυνση πως είναι ικανοί να χαράξουν
ξανά από την αρχή ιστορία. Δε
θα διαγραφούν ούτε οι φοιτητές ούτε το
μέλλον τους, αλλά θα διαγράψουν οι ίδιοι
αυτές τις πολιτικές!
Έτσι και στο
Πανεπιστήμιο Πειραιά τώρα πρέπει να
πάρουμε το Φοιτητικό Σύλλογο από τα
χέρια αυτών που μας βλέπουν σα νούμερα.
Σαν κομματάκι ενός παζλ που δεν υπολογίζει
τις ανάγκες μας αλλά τα κέρδη άλλων.
Πρέπει να απομονώσουμε αυτούς που λένε
ψέματα και το παίζουν σωτήρες στις δικές
μας πλάτες. Να γεμίσουν τα αμφιθέατρα
με φωνές ανατρεπτικές και αγωνιστικές.
Με φωνές που θα επιβάλλουν πραγματική
συλλογική δημοκρατία. Για να πάψουν να
υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί και
συνδικαλιστές που αμοίβονται από τα
κόμματά τους για να μας κρατάνε φιμωμένους!
Την Τρίτη 21 Οκτωβρίου να
γεμίσουμε το Παλαιό Αμφιθέατρο και να
απαιτήσουμε συλλογικά,
- Άμεσα ανέγερση εστίας για τους φοιτητές του ΠαΠει.
- Κρατική χρηματοδότηση για το χτίσιμο και τη λειτουργία της εστίας.
- Οικονομικά επιδόματα για όλους όσους μένουν στο νοίκι μέχρι να χτιστεί εστία.
- Δωρεάν αναλώσιμα για όλους τους φοιτητές του πανεπιστημίου / άνοιγμα του τυπογραφείου για όλους
- Καμία σκέψη για περικοπή σε σίτιση.
- Δωρεάν συγγράματα σε όλα τα μαθήματα τώρα!
- Κανένα όριο στα μαθήματα επιλογής των τμημάτων / Σπάσιμο όλων των αλυσίδων μαθημάτων!
- Τέρμα στην καθηγητική αυθαιρεσία και τα μαζικά κοψίματα / Φραγμός στην εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών τώρα!
- Μέτρα υπεράσπισης και ελάφρυνσης των εργαζόμενων φοιτητών. Σύσταση ειδικής επιτροπής του φοιτητικού συλλόγου για αυτό το ζήτημα
- Ενιαία ισχυρά πτυχία ανά γνωστικό αντικείμενο που να εξασφαλίζουν συλλογικά μορφωτικά, επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα.
- Καμία διαγραφή φοιτητή ούτε τώρα ούτε στα ν+2
- Ανατροπή όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης / δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους!
